Lo Cel! Lo Cel nos lo bòuquem jò mai.

La Terra! Manc. L'esquelenta, la jaia.

Nos l'ha facha cortil, cuna, demora,

meira, taula de charme, parilhaa.

Maiqu'a minjar: brotin, fuelhes, flhors, granes,

balins, reiçs, frucha, trìfoles, bolets.

Fin-di lhs àngels. Que sònen: grilhs, cigales,

òucels, babòlhes, parpalhòles, beals.

'Mbo nos, per nos, quoma nos, Cel e Terra

han aicì a mont, Jijin, mai de grinor.

Jò que pas mai vihen ni Cel ni Terra

El quò nos fai? lais e laiets dilhs Alps.

D'uelhs. Nos fan veire doblhi. Miralhs doblhs.

Dui Cels: un aut, un sot lhis flhors de lhs aigues.

Does Terres: una sobre, l'autra sot.

Nos, entre meds, quoma 'nte l'aire; bòuca

aquel òucel pendut al rai: al part;

bòuca: tot per portar son còrp, sa Terra

en Cel, e per portar son Cel, son arma,

doira chantoira tota salms e charmes,

en Terra, a dir: Fasetz quom'aquò, fraires,

mas mielh en dui: tu e Jijin d'amor.