Piergiacomo Verlucca Frisaglia (Castellamonte - To)
1° Classificato - Premio Provincia di Torino
I eret na vota... tant, ma tant teins feet, na spirifulet ad nor Barlich. Al vivet tranquilamnt la sua vita aran a la rueri apeja a Jariner ad Nuasci. Sicume aleret na spirifulet al pudet gnen tant scerier ne omn ne fnes. Al rusies e l'anvidia, robes tipiches dle gens, ai cugnusen gnen ja spirifulet, parsinchi a pensaun che jom a jerun stravagan e mesi sicoria, e par sinchi as faren vera menu che a puden. Difati viu che barba Givan a leret veia e a lavet lascia duert lois dla troina.
Lu brav Barlich ales alaa subit andeinta a vera san che aieret.
Anche se aleret na spirifulet, a la tasaa e dit che aleret propi bun sla roba rusà che barba Giuan al tinivet an tal butal al freesch: umhh tan pu bun che lu lasel.
An poches paroles anche se lu spirifulet aleret ghitivot a seret flapaa deies liter. Ad vegn: ineret da anciucar an plutun d'alpin fugurti na spirifulet!
Comunque gira da sci, gira da la strambalan, fasent sei e no sent meter da la troina ad Barba Giuan (deies liter, sent meter... al cunsumevet puus che na Ferrari).
A la fein a ses mac pi cucia ados an roc apeia a la rueri.
Al runfavet talmen fort che fina la truta pu surda i pensavet che javen turna duartaa la segarei. Cuanche Giuan as nes ancursoi alat capei subit sichieret.
Rabieea me an cet par san che javet cumbinea, a la naa an cas a Barlich campandlu an tla rueri.
Lu ghitivet asneret gnenca ancursoi: aleret talment ciuc e ghitii che al faert gnen fatiga. A sceer pursuri ava e paree lu nanu runfante al scieia purtaa via da la curent dla ruerei. Dopu an bel poo a ses frumaa an ti na guietta e finalment Barlich a ses duvija. A ses duvia tut anrabiea. Al suntuet mal dapartut, la buci’ ampastaa e na gran malatesa. Barlich alamparavet cume asciset dopu na bla ciuca. Ales alvaa e as na na bla supataa. Al pansavet: magari da andrumi seinsa ancormi su rubataa dan sal roc an tla rueri. As rendet gnen cuen che ieret già pasaa dures ed duresda quan che l'ava i lavet purtaa via, al sercaut ad capeir da che part ieret la sua balma. Niente da fari, forse a lavet esagerea an tal beri e aurà al savet pi gnen andua che alerei. Pius che al girivet pius che as rendet cuen che chi aleret mai scea: che piumba che piumba... Ciuminandu lung la rueri a laat viuu na roba nua, mai viua prima. Ad siguur a laven feta iom, parchè mac loor a suun bun a fari drobes paree stranes. An punt, an punt ad boa, ma divers da ietri che chel a lavet viuu fina aurà. Ados al punt a curet na via strana. Na via feta da dui toc ad feer che a curen ampara tra dlor, con suta dle traversines ad boa... sincà san chieret mai e san che as na faren?
Barlich ales muntaa ados par capeini quaiciosa. Dopu ciapaa da la curiusitea ad savera andua che ialavet a finiir sla via chi as ses butea a ciumineer.
Ciumina e ciumina..., ma sacucin, sci as ruet da gnunes part, es sempri tut astees!
E dopu se a fiset i na via, giari' già truva quaidun datri...
Barlich al cumanseivet a suntisi an po strac e a ses astaa ados a sla via feer. Mentri che as ripusavet al giuvivet can la sua fantasia, bichendu al nubiettes dal seier al sercavet nai na furma.
Che blà aslachi', iasmiet na fea e latra iasmiet propi an cin,lu cin che al bechet al fees, ma sacucin, su propi strac, giai al ciambes ammurties. Ma che roba su ammurtii da part tut...
Aspeta an mumen, atru che ammortii, a sun sles stranes bares ad feer che a trembiun, ma san che a capitet?
Mentri che aleret ciapaa da tut sinchi,Barlich al suntet an subiu tremendu. A ses giriaa da na part dla via ferrata:ieret anciumin che aruvevet na roba che iaspuevet fum e flames che i faret poire mac a velu. Mii gnen sceer sci a cimasi o a capeir sanche ieret... l’unica es ascapar ala veloce. Par tant che a laviset poira da sal mustru, Barlich al cuntinuevet a sceer an tla via ferrata. E par tant che al curet sempri du pius, sal brutes al curet sempri pi fort che chel, a leret sempri pius aran. Barlich al suntuet già ados lu fiea da sal mustru. As girivet gnenca pi andre a bicheer. L'ammaginevet già na grenta buci’ largi anciumin a mingilu. La tarloci iaat multiplichea par sent al forses a la spirifulet che, par la disperasiun al riuscivet a mantiniier lu distac dal mustru. Sal mustru, scusedes, sla lucumutiva, lu cap trenu, an certu Fabris Ottorino da Nichelino, a ses pasaa al mans an tiuvi. Al pudet gnen creeri! Sanchieret sal ciusatu la che al curet cume an mat? Gauti balengu che git piu suta! Mii nai na subiada cun lu subite a vapur... Pius che Ottorino al subievet e pius sillee al ciuminevet,ma sempri an sla ferrovia. Ieret lu prim ad lugn dal 1906 e par la prima vota na macchina a vapuur iaruvevet a la staziun ad Punt Canaveis. Suse par fala curta ieret l'avveniment dal sal gior la. Anche se gi credu gnen che ai set quai articul an sli giurnal dalura. Aierun tuti vusu bel duan da la staziun, sli che a cuentun, sindic e prevost ansema... La banda e tut lu canaves vinuu a curiusar. Che la lucumitiva i ruevet as capeivet parchè lu machinista al subievet an cuntinuasiun. Forse gasaa par l'avenimen al vulet far savera che al ruvevet propi. Dopu gen viuu la lucumutiva e i vagun che aierun sempri pius aran. E quaidun a la dit: "Ma iat quaiciosa duan dal trenu!" Alura tuti a bicheer: ieret propi vera: ieret na roba ghitiva ghitiva. Che lu Signor an perdunet ma se gi credisu dabun diri chieret an gnomo. Ma cume al curet, sicuramen cume lu trenu, ma forse anche du piuus. Lu trenu al ruevet a la stasiun e partan al ralentavet, lu spirifulet no. Ruea quasi al fund di binari, duan dal marciapia da sli che a cuentun, a capitet che la banda is butet all'ampruvis a sunar la "Bacivellica" an unur dal trenu. L'umetu sempri ad cursa, al sun dla banda, al feet an gran argiup e a sa sa spaventet tut, e a la truva niente mii che afunsi suta la grosa vesta dla fnà dal sindic. La grasiusa madama is butet a braiier cume na gilnà. Munsu' Sindic al curet an aiut a la sua fnà ciamand anche i carabiniè "a me a me". Tuti ados a la sindachessa preri compres. An tal casin che capitea, la sindachessa ies vulaa a ciambes anaria ansema a la sua vesta e i muset a tuti an gran bel peer ad midandes cun i piset, e tra i piset a spuntavet lu spirifulet. Silichi' suntent ca lu ciapaun, al lasciet al midandes dla sindachessa. E pasand tra na ciamba e latra, a la spareet. Lu poru preri mes antardet par san che ieret capitea, cun l'aspersori an man, anveci che benedir lu trenu al benideet al midandes dla sindachessa (magari par gavai lu diau). Pi gnun a sat andua che ales l'umetu. Dopo lu mument ad cunfusiun, as butun turna tuti al sun post. La banda i tachet Fratelli D'Italia e lu prevost al benideet finalment lu trenu. Barlick cun lu cor che i batet fort, a seret afundoi an tla grosa vasca d'ava dla stasiun, e al mac pi surtei quan che ieret propi già scuur e ieret pi gnun. A sun pasaa tenti an dantlura. Lu trenu a vapur a lan cambia cun macchines pus mudernes, es cambia an po tut, ma Barlick... al cura veivf. Certo che urà a les già veiotu e al perdet la cursa cun i trenu nua. Na vota a l'an al vint a bicheer, cun rigret, lu trenu a vapur che al turret a Punt: urmai chel la ferrovia a lat an tal sanch... e gnen mac slà! Vuleu che u disoo tut? La cuenta sci a mlat cuentea mun barba Alfonso. Chel par tenti an. A la fet lu caselant, vu ricurdau sli om che a tiriun sois o gius al bares di pasagi a livel ad na vota? E beign a ma giurea an sla sua dignitea, che puus che na vota a la truaa na bara dal pasagi a livel. Fora da post.Jeret Barlick che par dispet as vendichevet dal magu spua fua. Ma barba Alfonso al savet cume piilu. Quanche a cumanseivet a venir ascur, aran al casel, al lascivet an bel pintun ad veign:la matinea dou lu pintun aleret vuet...Mafes? Spirit? Barlick o barba Alfonso? Mah fede san po usatri!
commenta