Ön òmme avìe dou garsoun. E le plu dzouve a dit a soun paire: "Dounamé la poursioun dâ bèn que me vèn". E le paire lour a divizà soun bèn. Pauc de dzōrs aprê, cant le plu dzouve dâ garsoun a agö rëbotà totte sa poursioun, â se n'ez anà vouiadzô dinz ön paî bèn lögn, dount al a disipà tou soun bèn vivènt din louz ecsé e lâ debautza.
E aprê qu'al a agö mindzà tout, l'ez aribà une grande famine din quē paî e â coumensôve a êsre din la mizêre. Aloure al ez anà se butô èn servise aboù ön abitant dâ paî que l'a mandà a sa mezoun de campagne per gardô sou courin. A dëzirôve de ramplî soun vèntre daz aglan que lou courin malhôvan e pô nön â gn'èn dounôve. Ma esènt rintrà dinz él même al a dit:
"Gaire de val<ē> din la mezoun de moun paire an de pan tan qu'î volan e mi a miörou isì de fôm! A me lëvarèic e anarèi troubô moun paire e lhë dirèic:
"Papà, èi pëtsà countre le siêl e countre voû: sìou pô mai digne d'êsre vôtre garsoun, trata-mé coumà ön dâ votri valē!". Aloure al é partì e vengö troubô soun paire.
Al êre encô bèn lögn cant soun paire l'a vît e, pourtà de coumpasioun, al ez anà rancountre, s'é tapà a soun cōl e al a baizà. Le garsoun al a dît: "Papà, èi pëtsà countre le siêl e countre voû, sìou pâ mai digne d'êsre vôtre garsoun!". Aloure le paire a dît a sou valē:"Pourta-mé vitte la plu belle ròbbe, abila-loù, buta-lhì une vire â dé, e de tsousìe â pê: mënà ön vêl grô, tua-loù, mindzen-loù e rëdzouisen-noû. Perqué isì moun garsoun êre môrt e al é rësusità, al êre perdö e â s'é rëtroubà". E il an coumensà a fô nôse.
Ma le garsoun plu vēlh êre èn campagne e èn bê qu'â se n'èn tournôve e qu'â s'aproutsôve de la mezoun al a entendö le soun daz instrumèn e le tapadze dâ bôl. Al a dëmandà ön dâ valē e â l'a enteroudzà so qu'êre tou quēn. Le valēt lh'a repoundö: "Vôtre fraire é vengö e vôtre papà a tuà ön vêl grô perqué â l'a rëtroubà èn boune sandà".
Isòn sì l'a fait mountô èn coulêre, e â voulìe pô intrô din la meizoun; ma le paire é sourtì e â s'é butà a le priô d'intrô. Ma le garsoun
l'a repoundö: "Papà, la lh'a dzò tantiz an que vou sèrvou, vouz é dzamài dezoubeì èn rèn, e pure ou m' avà dzamài dounà ön tsabrin per me rëdzouî aboù mouz amics. E èure que vôtre autre garsoun, qu'a mindzà tou soun bèn aboù lâ fauda é révengö, ouz avà tuà ön vêl grô per ēl". Ma le paire l'a dit "Moun garsoun, ou sà toudzourn aboù mi, e tou mou bèn soun per voû. La ventôve bèn fô ön boun rëpôt e nou rëdzouî perqué isì vôtre fraire al êre môrt e al é rësusità, al êre perdö e â s'é rëtroubà".