Amics, òhi pascense un moumentin
së a vouz entratenou encô un tantin;
ma l'ee per dire boundzourn a ma maniëre
a tou quelle dzent qu'a atraversà une frountìëre
e qu'ee vengùa isì per rancountrô
lou reiri fî dâ vei daz ôn pasô.
Leisà qu'a lh'dize boun dzourn din l'bâ patouà
qu'ön parle din la valadde dë Pradzalà!

Boun dzourn, aloure, e benvengû, moû frairi,
boun dzourn e benvengû, moû bounz amics
qu'avà pasà mountagna, cau e brics,
quë sa vengû d'Alëmagne, dë tû loû cairi:
notre bê paî â vouz a ubert soû brô
e tutz enqueou â vò vouz embrasô.

Lë soulelh brilhe dint lë gròn sìël seren,
laz aiga tzònton din fountòna e riou,
notre Pradzalà al eez enqueou ben viou
per fô ounour a tzi da lögn lei ven:
a tutz lë Consou â dì dë bella tzoza,
lâ fenna blaggon bou lou moutzau d'lâ roza.

Lou frairi, enqueou, il on artroubà lou frairi,
Wembach e Pradzalà soun ben unî
e ommi e fenna e dzouvi e bròvi fî
î soun vengû a Lavòl dë tû loû cairi:
lou reiri fî dâ vei dâ temp pasà
il on baizà la tere dë Pradzalà.

Il on baizà la tere quë, un dzourn ben lögn,
soû vei il on degù abandounô
per lâ foulìa dai ommi e dâ soudô:
il on pasà lë valoun dareire Tzarögne
bou lâ ligrumma az eou e l' cör quë sagne,
ma il on artroubà la pè en tere d'Alëmagne...

Ilòi il on artroubà un'autre ouarìa,
dë tera bouna e d' prô en quantità,
il on pougù gardô entatte sa fouà
en counservent din l' côr sa pëchotte patrìa.
Pei lh'a voulgù ben d'ôn perquè s'toû frairi
pouguesson un dzourn arvee d'soû vei loû cairi!

Loû Bers e loû Bermoûn d'isì e d'ilòi,
loû Pastre e loû Lantelme dâ doû vieladzi,
en simpatìa coumplette, sense fô d'ravadzi,
il on enqueou arpree ensemp la dròie
e î soun vengù a Lavòl e â pê d'la Croû
en prìëre il on unì toutta sâ voû...

Per armarsciô l'Boun Diou d'un si bê dzourn
ouz aven tutz prià â pê d'l'outòl,
dzò velh e tzamoulà, isì a Lavòl,
en proumetent dou enqueou e per toudzourn
quë tû nouz autri e notri doû paî
ou saren frairi e per tou l' temp unî!

Amics dâ doû vieladzi, òhi pascense:
l'istouare î s'ee dzo faite un pièl tro londze.
Aloure a vauc talhô la darìëre fròndze;
ma leisa-men qu'a leve, en plene counscense,
encô ma voû per dire din notre patouà:
e vive notri paî, Wembach e Pradzalà!