Pin dë lei Viddoue

   Pourtërian l'ëstelo dë bosc për stsaoudà l'ëscolo, couma ëntrarian la tapërian achì dapè dal fournél. Ën viadze siou anà përne n'uzëlét fint, pé l'ai tirà içai dësout bën fil e la magistro Melano i s'é sbulhìo e nou à butà ën castic mi e Jacou dë Cristino, ën founç dë l'ëscolo, ëndzanoulhà. Ma quëlo magistro chì lh'ero bravo.

   Cant faxìou couarto a la Vilo e erou a la Mèiro di Piairi, anavou outo a pè: calavou lou Canal, pasavou dran dal moulin e anavou outo a la Vilo; erou mi e Marìo dë Coulin. Eriàn dzò içì a lei mèire përqué la primmo diamëndzo dë mai l'ero San Jaquin e lou dzourn d'apré mëirarian amoun.

Batisto 'd Tano

   D'uverti, tu lhi matin pourtavën në stelo dë bosc aprùn, la tapavën isù ënt al courtil dë sout dë la pantaléro, cant lh'ero lou sëguërtari Leschiera e sa fëmno i faxìoo scolo. Ën viadze i soun rubà aval qui di Pasquìe e di Chot bë dë bastoun për picà e i s'erën fai butà tanti chò ën pounto. I vënìën papù a scolo e i s'erën butà tuts ënt al pra achì dë soubbre, lou pra dë Jaièt.Alouro é nà amoun lou sëguërtari ënt al pra për mandalhi a scolo e bë la canno lh'à dounà doue patelle sal cul, lh'à toucà aval.

Rino di Çén

   Avìou la cartélo dë bosc e cant lh'ero la néou duro më sëtavou su e vio. Anavou a Santalàrt e mindzavën dëco achì, lh'ero uno dal Ruét quë faxìo cuzino, i nou  dounavo la mënéstro.

   Cant la dounavo néou anavën pa.

Pin Jouloumìn

   Sërè stà lou prim ann quë mi anavou a scolo, la magistro i nou avìo butà ën filo achì a la fountano e nou avìo mënà outo al funeral dë Jacou dal Parcou qu'ar l'ero sta co mai tanti ann sindic. Eriàn ën filo, scouadrà achì a la fountano, aval ënt la court erën pa anà përqué lh'ero tanto dzënt. Eriàn no vinteno, tra la Coumbo e Narlonc.

   Për stsaoudàse, lou cumun prouvëdìo lou bosc, nouziaouti n'ën pourtarian pa. Quél quë viscavo l'ëstuo, a la Vilo l'ero lou messou, Meni dë Moulëtto, a San Guilhèrme më rëcordou pa.

René 'd Sësquìn.

   Dal trënteçinc lh'ero la magistro Testa e i castigavo souvënt. Alouro, për papù stà ëndzënoulhà së 'l ëstelo 'd bosc, së butavën tuts dacordi e pourtavën bacalin, parélh la faxìo pa tan mal a lhi dzanoulh.

Driano Jouloumìn

   Lou vinteçinc d'abril dal '45 lh'an sounà la fin dë la gouèro e më rëcordou quë erou isù a cò di Pierin, ënt la salo grando, ënt lh'à la fënestro quë i dà për la vio. Avën mac fai n'ann, mi faxìou couinto, eriàn no trënteno. Eriàn anà a scolo isù përqué içì lh'ero lhi tedesc.

   Siou co ërcà anà a scolo ilen dal preiri e la magistro l'ero Gemma Caiazzo.

Màriou 'd Bigat

   Anavou a scolo a la Vìlo e mentre quë vënarian a meizoun, avën troubà no serp a San Bërnart e sën riusì a butalo së lhi stsalìe dë l' ëscolo dë Santalàrt, dran quë lh'aouti scoulìe i salhëssën, për falhi n'ësquers.

   La magistro cant lh'ì salhìo, i l'à visto e i s'é butà a bramà. I s'é ënfourmà da Suzanno e i lou lh'à dì a noste magistre 'd la Vilo quë më sëmëlho l'ero De Bortoli Zeffirino. Ar l'ero sévér, no pëchitto frizo al faxìo picà da Madlen-no 'd Gambo: i lh'avìo lei man pëchitte ma i picavo séts, lh'oourëlhe i të subiavën. Pe lou magistre ar l'avio fai ën mò e ar l'avìo lëxù lhi pi coulpevoul: Cesano Antonio, Allisio Mario, Chiri Giovanni, Aimar Alfredo. Al castigavo: al nou faxìo butà bë lei man dsounte, parélh, pé tac si dé bë la baquëtto; quë dë patelle quë nou à dounà!

Màriou 'd Janprin

   Lou prim ann quë siou vëngù a scolo parlavou pa, erou mai calà dal Pasquìe e parlavou mac a ma moddo, parlavou pa nì piemountes e nì italian, lou piemountes l'ai pé ënparà a Turin, e ai vist Peizano cant siou anà a Turin, a catorxann  Avìou dzò ëmparà carcoso 'd piemoutes bë lhi Patrissi, cant anavou mindzà isù ënt l' ëstabi bë lour.

   Lh'ero don Ezio, lou magistre quë pré s'é maçà ën motou, e al m'à donà no caramelo për dilhi cretin, për fame dì no parolo, alouro l'ai dì "cretin" e ai pré la caramelo. Ar l'istavo ilai ënt istou mi euiro e ar l'anavo a pëscà bë la motou e lou carëtin tacà dëreiri, arl së schancavo lei cotte outo lai!

   A ëntrà erou sëmpe l'ultim e pé lonc më salvavo l'ero moun frairi Pinot: i më faxìën lei note e el al le me firmavo.

   Ën viadze la magistro Marìo, la fëmno dë Cesare, i m'avìo dounà du sjaf përqué lh'avìou rëspoundù mal o erou tëstart.

   L'ero Ritot quë lhi countiavo sëmpe tout a la magistro, alouro lh'avìën fai n'ësquers a ilh.

   Më rëcordou quë lh'ero Mëquin dë Jourdan e Mariouccho dë Boudouiri qui faxìën la menso; dran mindzavën amoun dë soubbre a l'ultim pian, apré erian calà achì dë sout.