(grafia de l'Escolo dóu Po)

Cant Sauze ou l’a brulà e… mi l’era ‘d matìn e anavou sià, ounf! L’era el méi dounc el méi ‘d joulhet ecco. L’era l’ounz ‘d joulhet me semblo, se non mi sbaglio, se m’asbalhou pa el giourt. Erou anà sià, coumensavan lou fê, e siou anà sià e tout d’un cò par lou soun dla campana, la campana i l’an bità sounâ… Diaou l’era là a n’ st’oura, ad matìn parî l’era la no e doumì più o meno. Sentou la campana, ma que diaou, ma que diaou, a l’é ilài anté lh’a ‘l Ceppe ilài. E ben, can venon insài, o sì balla, sentou d’aoute fum qu’arib soubbr lou cubér, que diaou quecun a préi fùe. Partou a meizoun vit vit, vit a meizoun lh’era el fùe qu’avia partì ‘nt’i lh’era el tabaquìn, el tabaquìn d’el Saouze, aviou el negosi e aviou ‘l tabac e coumestible. El fùe a partì d’eiquì. E caro mio, a peui troubà la meizoun de bôc, n’incendio, via na meizoun ‘n un aoutrë; din diméi our la lh’era, lh’era vin meizoun atacà. El souléi, ‘l vént, l’a capì e aloura, e nou tacà meizoun s’aprouchava acoutà ‘l fùo, arcoumansà a debarasâ, a pourtâ via giò ‘d butin adfor ad meizoun. Me, bouneur que notre meizoun i l’era couberselà ambou ad laouza, laouza ‘d péira, laouza, laouza ‘d péira coume se dì, pa ne lamiera ne ‘l bôc. E aloura n’e qué que nouz a salvà. Salvà, però z’avia giò coumensà purtâ via ‘d merce, avàl din ‘l prà iqì avai e peui i paravoun abou ‘n ciquinin d’aigo perqué daréir lh’era la parete ‘n pòou de bôc, aloura l’avìa coumensà cazi a prê fùo, la parén que separava la meizoun. Ma ‘l cubert a l’era ad laouza e aloura nou tapavoun d’aiguë countr sta parete addin, dou o tréi giouve, giù d’aiguë atacà a sta paren perqué lh’era pa… lh’era ancâ de palh subi tapà aval da la baranh qu’e anà finî aval anté qui n’ bitavoun el fén. E aloura lh’era pa mai la palh, lh’era plou lou traou ma… tacà lou traou a coumensà a pren fùo e difatti lh’a ancà la marca. Sioù ancà clou traou isiou dareir. Pezenpeui lh’era ancar qu’lou ‘d Teresa ‘n chataz ‘n fabricaz ‘n fa lou garage, eura z’en fai, ma da dfor, però se n’z anen d’addin lh’é lou traou, ancà lou traou amoun. E, forsa ad tapâ dous tréi… tapâ d’aiguë tacà stou traou sen ribà.. i l’a pa préi fùo, sen salvà per que motivo iquì.
Oh, de meizoun la n’a brulà sei pa ou dir el numer… Tout el paî. Tout el paî, nou sen salvà ; iquì, tout isì amoun daréire fin a… fin a la gleiza: Chiesa di San Giacomo a cò brulà. I l’an peui arestà iquì, donc l’i ribà iquì da la Paolina Costante. E iquì soun peui ribà perqué el vent… fin a Sér l’avî coumansà a brulâ. E alour iquì l’on peui coupà. L’i peui ribà lou pounpista da via e alour iquì ‘mbou la lansa da ‘l bachà ma… I soun peui ribà l’arestâ iquì a cantounà dount la pasava tout. E nou isì, dran qu’le ribà lou pounpista peuia capì.
Pouà, dint un oura i era, sou pa saré ità, vorou pa esagerà ma stanta, ieutanta famihla, ‘d meizoun que abitavou. Nh’era ‘d gion que i vivian a l’estero, que vivian… però ad meizoun qu’eron… Certo tout isì daréir.
Eh, e i venioun d’ità quecun fâ la vacansa… Certo quellou qu’an perdù la meizoun e… un baroun i soun anà via, i l’an espatrià. Qui e anà ‘n Piemount iquì aval e qui e anà a Marselha qu’avia ad parën; ‘n baroun ad familha que la soun partìa.