Sun Ecelense l'évêke, ün viegge l'än, a faziò desendre a Pinarol lu prèiri dla muntagne k'is fazian giamai vé.

E parié, ün giurn a fäi desendre dun Berger, vikére da Lau: ël bun omme a vèn a pè per pa fä ëd dépensa e a l'aribbe läs e ciargià ed pusiére an rablent ün pauk la grula.

L'é mèigiurn: l'évêke a l'è giò a taule bu sun sékretére e argarde ël prèire aut kmè ün klucié e maigre kmè ün pik, ël ciapél a la man.

-E anlure, dun Berger, kmè la väi? Um dunè mai ëd nuvella ni ëd vu, ni da Lau, ni ëd notri Lauzés!

-La väi tu bèn ikiaut, Ecelense, tu bèn!

-Ma l'é pusible k'a Lau agle capitte giomai rèn ëd straurdinére?

-Tut urdinére; duà nosa l'üprimme, ün antèrament e tré batiaglia st'utögn. Rièn äre.

-Pensègli bèn, dun Berger!

Antrementié sun Ecelense e ël sékretére i mingian trankili trankili: dun Berger a l'argarde e a l'aväle la salive.

-Anlure, avau trubà kakarèn am dir?

-Ah, uì, esküsèmè. Èure k'ëm suvénu, la ciabbre ëd Prot i l'à fait tré ciabros.

-Oh, drolu, tut ikén? Tré ciabros?

-Propi parié, Ecelense, tré ciabros.

L'évêke a rì e, apré ün mument, a saute sü:

-Tré ciabros? Ma dizè, dun Berger, la ciabbra da Lau gaire ëd pusa i l'än?

-Ün pusét abù duà pusa.

-E anlure kmè i fan lu tré ciabros a prenne ël lait se la maire i l'à makè duà pusa?

Dun Berger a trampigne ün mument e a répunt : -Ke vulau, Ecelense, du ciabros i tettan e l'autre argarde.

L'évêke a l'antent la müzikke e a brägle: -Polonì, Polonì, purtè vitte ün plàt e ün vèire! Stau, stau, dun Berger, prenè ün bukunét abù nu!...