Bianches parpaioles bala estoussero
sus notes luegnes
d'un noustalgi moutìou d'amour.
Sumìo la valado dins la mantelino nièro
d'la nuéch
e lou repaus enduèrm tuchi i doulour.
E envito al silenci e à la pouesìo
aquelo estranio e legèro meloudìo
que se pert dins lou temp e l'espaci.
No, es pa n'ilusioun
ma riquesso estrema de 'qui a dins soun cor
n'alegro chansoun.
commenta